Καλώς ήρθατε στο Greek in Levels! Η σειρά όπου ανεβαίνουμε μαζί στα τρία επίπεδα της ελληνικής γλώσσας. Αυτό είναι το πρώτο από τα τρία επεισόδια αφιερωμένα στη “μεσογειακή τριάδα” με τίτλο “κρασί, λάδι, σιτάρι”. Αυτές οι τροφές τρέφουν τους Έλληνες εδώ και χιλιάδες χρόνια και γι’ αυτό πρέπει να τις γνωρίζετε!
Καλωσόρισες στο Greek in Levels! Είμαι ο Κωνσταντίνος και προσπαθώ να κάνω τα ελληνικά viral στο διαδίκτυο! Μείνε μαζί μου μέχρι το τέλος και σκαρφάλωσε στα 3 γλωσσικά επίπεδα, από το πιο εύκολο στο πιο δύσκολο. Αυτό είναι το πρώτο από τα 3 επεισόδια με θέμα την Μεσογειακή Διατροφή και πιο συγκεκριμένα τη μεσογειακή τριάδα κρασί, λάδι, σιτάρι! Πάμε να ξεκινήσουμε!
LEVEL 1
10.000 χρόνια πριν, ο άνθρωπος σταματά τις περιπλανήσεις στα δάση, στις ζούγκλες και τα λιβάδια, εγκαθίσταται μόνιμα και χτίζει πρώτα οικισμούς, μετά χωριά και πόλεις. Από κυνηγός – τροφοσυλλέκτης γίνεται αγρότης. 6000 χρόνια πριν, ο άνθρωπος γνωρίζει ένα φυτό και από τότε γίνονται αχώριστοι φίλοι, το αμπέλι. Ο άνθρωπος έδωσε στο αμπέλι προσοχή, φροντίδα και αγάπη. Το αμπέλι έδωσε στον άνθρωπο, το σταφύλι, τις σταφίδες, το ξύδι, το τσίπουρο και…. το κρασί! Ανάλογα με την ποικιλία του σταφυλιού έχουμε τα κόκκινα, λευκά αλλά και ροζέ κρασιά. Και ξέρεις τι ταιριάζει πάρα πολύ με το κρασί ; Το φαγητό και η καλή παρέα! Τι χρειάζεται για να γίνει όμως ένα κρασί εύγευστο και μυρωδάτο; Η απάντηση ακόμη και σήμερα είναι ένα μυστήριο! Για να βγει καλό κρασί απαιτείται η συνεργασία του ήλιου, του κλίματος, της γης, του αμπελιού, του αμπελουργού και του οινοποιού!
LEVEL 2
Προσοχή όμως! Το κρασί είναι δυνατό και αν το πιείς χωρίς μέτρο θα πάθεις ό,τι και ο Κύκλωπας Πολύφημος στην σπηλιά του από τον πονηρό Οδυσσέα! Θα τυφλωθείς… Εννοώ ότι θα μεθύσεις τόσο άσχημα που δεν θα γνωρίζεις πια τον εαυτό σου! Ο Πολύφημος ήταν περισσότερο άτυχος βέβαια, αφού έχασε το ένα και μοναδικό του μάτι την ώρα που κοιμόταν ναρκωμένος από το κρασί, που το ήπιε πολύ και ανέρωτο. Γιατί, μην ξεχνάτε, οι Αρχαίοι Έλληνες στα συμπόσια τους το έπιναν πάντα νερωμένο. «Κεκραμένος οίνος», λεγόταν το κρασί τους! Υπήρχε μάλιστα «ο συμποσίαρχος» που ήταν υπεύθυνος για την ανάμειξη του οίνου, του κρασιού δηλαδή, με νερό στη σωστή αναλογία, σύμφωνα με τις αντοχές της παρέας. Γι’ αυτό στα συμπόσια των Ελλήνων –συμπόσια ονόμαζαν την οινοποσία με καλό φαγητό, καλή παρέα και ωραίες συζητήσεις- γεννήθηκαν η ποίηση και η φιλοσοφία. Γνωστή ήταν και η αντοχή του Σωκράτη στο κρασί. Και όλοι ξέρουμε, ακόμη, ότι το αρχαίο θέατρο, το δράμα, συνδέεται με τη λατρεία του Διονύσου, του θεού του κρασιού. Γι’ αυτό όταν πίνετε κρασί, καλό είναι να γνωρίζετε την ετυμολογία της λέξης από το μεσαιωνικό «κρασίον» που είναι υποκοριστικό της λέξης «κράσις» και σημαίνει «ανάμειξη». Για να μας θυμίζει η λέξη πώς πρέπει να το πίνουμε το κρασί μας. Με μέτρο, δηλαδή!
LEVEL 3
Το κρασί όμως αποκτά για τους Χριστιανούς την ιερή σημασία του με τον Μυστικό Δείπνο, όταν ο Χριστός έδωσε στους μαθητές το ποτήρι με το κρασί λέγοντας «Πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο εστί το αίμα μου το της Καινής Διαθήκης, το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών.»,(Ματθ. κστ’ 26-28). Έτσι ο οίνος (κρασί) μαζί με τον άρτο (ψωμί) μεταποιούνται για τους Χριστιανούς από το Άγιο Πνεύμα σε σώμα και αίμα του Κυρίου και προσφέρονται ως δώρα της Θείας Ευχαριστίας στους πιστούς. Παλιά η διαδρομή από τον αμπελώνα μέχρι το ποτήρι ήταν χρονοβόρα και κοπιαστική: Όργωμα, κλάδεμα, γεωργικά εργαλεία, τρύγος, απόσταξη, βαρέλια, εμφιάλωση και μεταφορά ήταν μερικά από τα στάδια! Ευτυχώς σήμερα η τεχνολογία απλοποίησε λίγο τη διαδικασία αυτή. Να, όπως βλέπεις και από μια σύγχρονη μονάδα παραγωγής, εμφιάλωσης και παλαίωσης κρασιού… Και μην ξεχνάτε, το σταφύλι είναι πλούσιο σε κάλιο και βιταμίνες, έχει και αντιοξειδωτική αλλά και αντικαρκινική δράση, λόγω της ρεσβερατρόλης, που βρίσκεται στη φλούδα του. Και δυο ποτήρια κρασί την ημέρα, λένε οι ειδικοί, μειώνουν κατά 20 έως 40% την πιθανότητα προσβολής από στεφανιαία νόσο. Επειδή το κόκκινο κρασί, ιδιαίτερα, αυξάνει τα επίπεδα της καλής χοληστερινής (HDL) και ταυτόχρονα μειώνει την κακή χοληστερίνη (LDL). Μέχρι δυο ποτήρια, όμως, την ημέρα, έτσι; Όχι παραπάνω! Άντε, στην υγειά μας!